Tłumaczenia w kontekście hasła "Peckiem" z polskiego na francuski od Reverso Context: Podobno kręci film z Gregorym Peckiem. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate
Dziadek miał imponującą osobowość. Był aktywistą społecznym, obrońcą praw człowieka. Jego najważniejszym celem było czynienie dobra - mówili PAP Chris i Harper Peck, wnukowie Gregory’ego Pecka. Zdobywca Oscara za rolę w "Zabić drozda" był bohaterem retrospektywy 10. American Film edycja zakończonego niedawno we Wrocławiu American Film Festival była okazją, by przypomnieć sobie dorobek legendy Złotej Ery Hollywood Gregory’ego Pecka. W retrospektywie znalazło się pięć filmów z jego udziałem: "Dżentelmeńska umowa" Elii Kazana, "Jim Ringo" Henry’ego Kinga, "Rzymskie wakacje" Williama Wylera, "Ostatni brzeg" Stanleya Kramera oraz "Zabić drozda" Roberta Mulligana. Ich dopełnienie stanowił dokument "Rozmowy z Gregorym Peckiem" Barbary Kopple, zrealizowany we współpracy z córką aktora Cecilią Peck. Na film składa się zapis rozmów aktora z widzami, nagrania z jego spotkań z rodziną, przyjaciółmi i znanymi osobistościami oraz anegdoty z planów filmowych. "Był bardzo dumny z tego filmu. Dokument powstawał w ostatnich latach jego życia. Ilekroć go oglądam, moje serce rośnie i przypominają mi się chwile, które spędzaliśmy razem" – powiedział PAP wnuk aktora Chris Peck, który razem z ciotecznym bratem, synem Cecilii, Harperem Peckiem gościł we Wrocławiu. Dla Harpera dokument Kopple ma znaczenie szczególne. Gregory Peck zmarł, kiedy miał zaledwie trzy lata i gdyby nie film, nie mógłby dowiedzieć się wielu rzeczy o dziadku. "Jestem bardzo wdzięczny mamie, że ten dokument ujrzał światło dzienne. To dla mnie bezcenne źródło informacji o dziadku. Wcześniej kształtowałem w głowie jego obraz jedynie na podstawie opowieści najbliższych" – stwierdził. Chris – jako starszy z wnuków – miał więcej szczęścia. Wspominając dziadka, zaczął od tego, że był typem człowieka, z którym "zawsze chciało się przebywać". "Uwielbiałem przesiadywać na jego kolanach, słuchać jego śmiechu i czerpać z tej niesamowitej energii. Dziadek przez całe życie pozostawał z daleka od czegoś, co dziś określamy mianem +celebryckiego życia+. Najchętniej spędzał czas z rodziną i przyjaciółmi. Pamiętam, że miał przed domem wielkiego grilla. Zapraszał gości, piekł kiełbaski i zabawiał wszystkich rozmową. Spędzaliśmy razem kolejne święta. Nosił wtedy za duży, kolorowy sweter i czytał mi bajki. Często chodziliśmy razem na basen, wskakiwaliśmy do wody, chlapiąc na wszystkie strony. Pływał ze mną, nawet gdy jego stan fizyczny mocno mu to utrudniał. Później, gdy byłem starszy, wiele czasu spędzaliśmy na rozmowach o kinie" – mówił. Obaj wnukowie aktora lubią wracać do jego filmów. Chris dużym sentymentem darzy "Rzymskie wakacje" Williama Wylera, opowieść o romansie młodej księżniczki i amerykańskiego reportera, w której Gregory Peck zagrał z Audrey Hepburn. "Kiedy ostatnio leciałem samolotem, po raz kolejny miałem okazję przypomnieć sobie tę opowieść. Lubię też +Omen+ w reż. Richarda Donnera, w którym zagrał dyplomatę Roberta Thorna adoptującego w tajemnicy przed żoną małego Damiena. Kolejną moją ulubioną rolą dziadka jest weteran wojenny z +Człowieka w szarym garniturze+ Nunnally’ego Johnsona i dziennikarza Philipa Greena z +Dżentelmeńskiej umowy+ Kazana" – powiedział. Szczególnie bliska Harperowi jest filmowa adaptacja uhonorowanej Nagrodą Pulitzera powieści "Zabić drozda" Harper Lee. To nie przypadek, że wnuk Pecka nosi jej imię. Pisarka była bliską przyjaciółką słynnego aktora i jego rodziny. "Uwielbiam sięgać po scenariusze dziadka. Praktycznie na każdej stronie można znaleźć jego notatki, dopiski. Był jednym z tych nielicznych aktorów, którzy mogą przebierać w rolach. Wybierał tylko te teksty, które najbardziej do niego przemawiały. Dla niego bardzo ważne było, żeby każdy z nas – niezależnie od tego, czym zajmuje się w życiu – opowiadał prawdziwą historię o sobie" – zwrócił uwagę Harper. Bycie wnukami popularnego aktora, traktowanego przez publiczność jak moralny autorytet, nie pozostało bez wpływu na życie Chrisa i Harpera. "Z różnych stron pojawiają się oczekiwania, żeby cały czas utrzymywać wysoki poziom. Ale nigdy nie stanowiło to dla mnie obciążenia. Bycie członkiem tak zacnego rodu, podróżowanie po świecie i opowiadanie ludziom o dziadku jest wielkim przywilejem. Cieszę się, że Harper reprezentuje rodzinę razem ze mną. Na co dzień praktycznie w ogóle się nie widujemy, więc to dla nas jedyne okazje, żeby umacniać więź" – stwierdził Chris. Dodał, że bliskie pokrewieństwo z gwiazdą Hollywood chwilami bywało trudne. "Doświadczyłem tego po śmierci dziadka. Strata bliskiej osoby to dla każdego bolesne doświadczenie. Najlepiej przeżywać je z dala od błysku fleszy, ale ta naturalna potrzeba spokoju i poszanowania prywatności nie spotkała się ze zrozumieniem. Artykuły w prasie, tytuły na paskach informacyjnych, tłumy fotografów pod domem. Nagle każdy chciał z nami rozmawiać" – wspominał starszy wnuk. Pytani, czego przede wszystkim nauczyli się od dziadka, Chris i Harper na pierwszym miejscu wymieniają wierność własnym ideom i wartościom. "Dziadek miał imponującą osobowość. Był aktywistą społecznym, obrońcą praw człowieka. Jego najważniejszym celem w życiu było czynienie dobra. Zostaliśmy wychowani zgodnie z jego systemem wartości. Towarzyszy nam poczucie, że powinniśmy kontynuować jego misję" – powiedzieli. Każdy z nich robi to na własny sposób. Młodszy wnuk studiuje na Uniwersytecie Nowojorskim i – jak sam mówi – stara się być aktorem. "Zobaczymy, czy coś z tego wyjdzie. Kiedy byłem młodszy, nie chciałem się tym zajmować, bo jak można wchodzić w buty Gregory’ego Pecka? Wiedziałem, że nigdy nie osiągnę takiego mistrzostwa. Dopiero niedawno odkryłem, że mogę to robić na własny sposób. Czerpię z tego ogromną przyjemność" – przyznał Harper. Chris, który od siedmiu lat jest nauczycielem, podkreśla, że to dziadek i jego społecznikowska postawa zainspirowały go do obrania tej drogi życiowej. "Początkowo pracowałem jako nauczyciel języka angielskiego w szkole instytucjonalnej, jednak stopniowo kiełkował we mnie pomysł założenia własnej. W końcu udało mi się zrealizować plan. Teraz sam uczę aktywności społecznej i politycznej, a także podkreślam znaczenie sprawiedliwości społecznej. Ostatnio sporo podróżuję po świecie. Prowadzę zajęcia z nauczycielami, pracownikami naukowymi i uczniami na temat edukacji w ich państwach. Te spotkania dostarczają mi wiele frajdy. Poznaję różne metody nauczania i przenoszę te pomysły do klasy" – wyjaśnił. Gregory Peck (ur. 1916 r. - zm. 2003 r.) był aktorem słynącym z elegancji, doskonałej dykcji i politycznego zaangażowania. Ze względu na krytykę amerykańskiej interwencji w Wietnamie figurował na liście wrogów ówczesnego prezydenta USA Richarda Nixona. W latach 70. pojawiały się nawet pogłoski o ewentualnym starcie Gregory’ego Pecka w wyścigu po urząd gubernatora Kalifornii. Ostatecznie jednak nie zdecydował się na start w wyborach. Na dużym ekranie Gregory Peck zadebiutował w 1944 r. w melodramacie wojennym "Dni chwały" Jacquesa Tourneura. Niezapomniane kreacje stworzył w filmach "Roczniak" Clarence’a Browna, "Z jasnego nieba" Henry’ego Kinga, "Moby Dick" Johna Hustona, "Biały Kanion" Williama Wylera, "Działa Navarony" i "Przylądek strachu" J. Lee Thompsona oraz "Chłopcy z Brazylii" Franklina J. Schaffnera. W 1963 r. otrzymał Oscara za pierwszoplanową rolę walczącego o sprawiedliwość adwokata Atticusa Fincha w "Zabić drozda" Roberta Mulligana. Na koncie miał także trzy Złote Globy oraz dwie nominacje do nagrody BAFTA. Jedną z jego ostatnich ról był Andrew Jorgenson z "Cudzych pieniędzy" Normana Jewisona (1991 r.). W latach 90. zakończył filmową karierę, zaczął podróżować po świecie i wygłaszać odczyty. (PAP) autorka: Daria Porycka

Przez zupełny przypadek trafiłem na zacny film - Przylądek strachu (Cape Fear) z 1962 roku z Gregorym Peckiem i Robertem Mitchumem w rolach głównych. Prowadzenie akcji w tym niemal pięćdziesięcioletnim obrazie jest zupełnie inne niż we współczesnych filmach, pomimo tego trzyma w napięciu do samego finału.

Lato z Łaźnią 2021. Sierpień z Gregorym Peckiem. Kino letnie w muszli koncertowej – start już 5 sierpnia! Gregory Peck, wysoki, przystojny mężczyzna, o głębokim, łagodnym głosie. Wybitny artysta, z szeregiem znakomitych kreacji aktorskich. Szlachetny idealista, wierzący w równość i sprawiedliwość – takich bohaterów grał i pragnął grać, ponieważ uosabiali wszystko, w co on sam wierzył. Gregory Peck to główny bohater letniego, sierpniowego kina Łaźni. W kolejne czwartki (5, 12 i 19 sierpnia) zapraszamy do Muszli koncertowej na godz. Zaczynamy od muzycznego akcentu w wykonaniu Magdaleny Buki ciekawostki o Gregorym Pecku i konkursy z nagrodami, ufundowanymi przez American Corner Radom. I oczywiście najlepsze filmy z naszym bohaterem: western "Billy dwa kapelusze", komedia romantyczna "Rzymskie wakacje" i dramat "Zabić drozda". Uwaga! W razie złej pogody projekcja odbędzie się w „Łaźni”, przy Żeromskiego 56. -- ŁAŹNIARadomski Klub Środowisk Twórczych i 56tel. 572 012 31/33tel. 572 012 Omen to powieściowa wersja słynnego i kultowego już filmu z Gregorym Peckiem. Jej autorem jest scenarzysta tego obrazu, David Seltzer, będący również producentem i reżyserem filmowym. Cena rynkowa: 39.90 zł Dokument | Inne | American Film Festival 2019 Nagrodzona Oscarem Barbara Kopple towarzyszy 83-letniemu Gregory’emu Peckowi w spotkaniach z wielbicielami w trakcie tournée aktora po USA. Zapis rozmów z publicznością, anegdoty z planów filmowych i fragmenty dzieł z dorobku legendy Hollywood składają się na fascynujący dokument zrealizowany we współpracy z córką aktora, Cecilią Peck. Koople towarzyszy Peckowi w spotkaniach z przyjaciółmi oraz znanymi osobistościami, takimi jak Lauren Bacall, Martin Scorsese, Bill Clinton czy Jacques Chirac. Autorka przedstawia także życie prywatne gwiazdy, spotkania rodzinne i rozmowy z żoną Veronique Peck. Poznajemy również interesującą historię wyboru imienia dla wnuka aktora, syna Cecilii. Film pokazuje człowieka szlachetnego, kochającego życie, oddanego rodzinie i pasji aktorskiej. [Iga Harasimowicz] Szczegóły Rozmowy z Gregorym Peckiem Reżyseria Barbara Kopple Scenariusz Tom Hurwitz, Don Lenzer, Sandi Sissel Obsada Gregory Peck Cecilia Peck Veronique Peck Muzyka Art Labriola Operator Bob Eisenhardt Tytuł oryg. A Conversation with Gregory Peck Kraj USA Gatunek dokumentalny Rok 1999 Długość 97 min Peck, grał w "Omenie". Western z Gregorym Peckiem „Biały ”. Wszystkie rozwiązania dla PECK, AMERYKAŃSKI AKTOR. Pomoc w rozwiązywaniu krzyżówek.  » horror z Gregorym Peckiem Wyszukiwarka haseł do krzyżówek Określenie Liter Określenie horror z Gregorym Peckiem posiada 1 hasło Omen Powiązane określenia posiadają 1 hasło omen Powiązane określenia horror z Peckiem horror Richarda Donnera Ostatnio dodane hasła gruba flanela solówka diwy kula armatnia giełdowy papier intensywne żywienie gęsi Troja inaczej latał z Wigurą dodatkowy podatek słuchawka lekarska dźwięk podobny do gwizdu
Jedním z jeho vnuků z prvního manželství je herec Ethan Peck. Peck byl majitelem plnokrevných dostihových koní steeplechase. V roce 1963 skončil Owen's Sedge na sedmém místě v dostihu Grand National. Další z jeho koní, Different Class, závodil v roce 1968 ve Velké národní. Kůň byl favorizován, ale skončil třetí.
Rozmowy z Gregorym PeckiemA Conversation with Gregory Peck Gregory Peck podczas 53. MFF w Cannes (2000) Gatunek dokumentalny Data premiery 14 października 1999 Kraj produkcji Stany Zjednoczone Język angielski Czas trwania 97 minut Reżyseria Barbara Kopple Główne role Gregory Peck Muzyka Art Labriola Zdjęcia Don LenzerSandi SisselTom Hurwitz Montaż Bob Eisenhardt Produkcja Barbara KoppleCecilia PeckLinda Saffire Rozmowy z Gregorym Peckiem (tytuł oryg. A Conversation with Gregory Peck) – amerykański film dokumentalny z 1999 w reżyserii Barbary Kopple, będący podsumowaniem dorobku artystycznego Gregory’ego Pecka oraz opowieścią o życiu rodzinnym aktora. Został zrealizowany dla stacji telewizyjnej PBS jako część cyklu American Masters[1][2]. Dokument pokazywany był poza konkursem w ramach 53. MFF w Cannes w maju 2000[3]. W 2005 został dołączony do dwupłytowej edycji filmu Zabić drozda (1962) na DVD[1]. Fabuła[edytuj | edytuj kod] Film dokumentalny Rozmowy z Gregorym Peckiem stanowi podsumowanie dorobku artystycznego amerykańskiego aktora filmowego i teatralnego oraz gwiazdy okresu „Złotej Ery Hollywood” Gregory’ego Pecka. Autorka Barbara Kopple towarzyszy 83-letniemu Peckowi w spotkaniach z wielbicielami w trakcie odbywania przez niego tournée po Stanach Zjednoczonych w ramach serii A Conversation with Gregory Peck (w przeszłości takie same spotkania odbywał przyjaciel aktora Cary Grant)[4] oraz z przyjaciółmi i znanymi osobistościami, między innymi aktorką Lauren Bacall, reżyserem Martinem Scorsese, ówczesnym prezydentem Stanów Zjednoczonych Billem Clintonem (który uhonorował go Narodowym Medalem Sztuki)[4] czy bliskim przyjacielem Pecka, prezydentem Francji Jacques’em Chirakiem (od którego otrzymał Order Komandora Legii Honorowej w 1995)[2]. Na dokument składają się również zapisy rozmów z publicznością, anegdoty z planów filmowych oraz urywki produkcji z udziałem aktora. Kopple w swoim filmie dokumentalnym przedstawia również życie prywatne Pecka, spotkania członków rodziny aktora, rozmowy z żoną Veronique i historię wyboru imienia dla wnuka Pecka, syna jego córki Cecilii[5]. W filmie pojawia się także wątek śmierci syna aktora, Jonathana (który popełnił samobójstwo w 1975) oraz tego, jaki wpływ miała ona na Pecka[6]. Obsada[edytuj | edytuj kod] Opracowano na podstawie materiału źródłowego[7]: Gregory Peck – on sam Cecilia Peck – ona sama Veronique Peck – ona sama Colleen Sheehy – ona sama Don Peck – on sam Carey Paul Peck – on sam Stephen Peck – on sam Anthony Peck – on sam Zack Peck – on sam Harper Daniel Peck – on sam Thomas Jones – on sam Jacques Chirac – on sam Mary Badham – ona sama Daniel Voll – on sam Bill Clinton – on sam Hillary Clinton – ona sama Jim Steele – on sam Julie Steele – ona sama Martin Scorsese – on sam Lauren Bacall – ona sama Premiera i recenzje[edytuj | edytuj kod] Premiera dokumentu Rozmowy z Gregorym Peckiem miała miejsce 14 października 1999 w ramach Chicago International Film Festival[8]. W maju 2000 film prezentowany był podczas 53. MFF w Cannes[3]. Na tę okazję Peck przyleciał do Cannes wraz z rodziną, w tym z córką Cecilią, współproducentką dokumentu, oraz wziął udział w konferencji prasowej, podczas której opowiadał między innymi o swojej karierze filmowej[9]. Allan Hunter z magazynu branżowego „Screen Daily” napisał w swojej ocenie: „Intymny portret rodzinny autorstwa Kopple udowadnia, że nie jest to zwykły dokument, a sam człowiek jest równie godny podziwu, jak postacie, które wykreował. Przepełniony niezapomnianymi chwilami z filmów takich jak Rzymskie wakacje [1953] i ulubiony przez Pecka Zabić drozda [1962], to rozkosz dla miłośników kina (…) Parafrazując kluczowy film innego ukochanego amerykańskiego giganta, to było wspaniałe życie”[4]. Lisa Nesselson przyznała na łamach tygodnika „Variety”, że „od napisów początkowych, zręcznie imitujących te z filmu Zabić drozda, po wzruszający i cicho triumfalny finał, w którym córka Pecka, Cecilia, rodzi zdrowego chłopca o imieniu na cześć Harper Lee, autorki powieści z 1960, Rozmowy z Gregorym Peckiem potwierdzają, że prawdziwy Peck jest bardzo podobny do kochającego i godnego podziwu Atticusa Fincha, ulubionego bohatera aktora”[6]. Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ a b Gregory Brown: Barbara Kopple: Interviews. University Press of Mississippi, 2015. ISBN 978-1628462128. (ang.) ↑ a b Gary Fishgall: Gregory Peck: A Biography. Simon & Schuster, 2002, s. 335–338, 337. ISBN 0-684-85290-X. (ang.) ↑ a b A Conversation with Gregory Peck – Festival de Cannes (ang.). Festiwal Filmowy w Cannes. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. ↑ a b c Allan Hunter. Cinema Spree. „Screen Daily”. ISSN 0307-4617 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2020-03-08]. ↑ Iga Harasimowicz: American Film Festival – Rozmowy z Gregorym Peckiem (pol.). American Film Festival. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. ↑ a b Lisa Nesselson. A Conversation with Gregory Peck. „Variety”. ISSN 0042-2738 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2020-03-08]. ↑ American Masters: A Conversation with Gregory Peck – Full Cast & Crew (ang.). [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. ↑ Michael Wilmington. Cinema Spree. „Chicago Tribune”. ISSN 1085-6706 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2020-03-08]. ↑ Peck Talks Glamour at Cannes (ang.). BBC. [dostęp 2020-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Rozmowy z Gregorym Peckiem w bazie IMDb (ang.) Rozmowy z Gregorym Peckiem w bazie Filmweb . 474 360 68 504 793 495 31 42

horror z gregorym peckiem