WTOREK XXX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK IIPIERWSZE CZYTANIE (Ef 5,21-33)Miłość Chrystusa i Kościoła wzorem małżeństwa chrześcijańskiegoCzytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan. Bracia:Bądźcie sobie wzajemnie poddam w bojaźni Chrystusowej. Żony niechaj będą poddane swym mężom jak Panu, bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus Głową Kościoła: On Zbawca Ciała. Lecz jak Kościół poddany jest Chrystusowi, tak i żony mężom we miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo, aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i powinni miłować swoje żony tak jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy nikt nie odnosił się z nienawiścią do własnego ciała, lecz każdy je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół, bo jesteśmy członkami Jego Ciała. „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną, i będą dwoje jednym ciałem”.Tajemnica to wielka, a ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła. W końcu więc niechaj także każdy z was tak miłuje swą żonę jak siebie samego. A żona niechaj się odnosi ze czcią do swojego męża. Oto słowo RESPONSORYJNY (Ps 128, Błogosławiony, kto się boi człowiek, który się boi Pana *i chodzi Jego drogami. Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie. Małżonka twoja jak płodny szczep winny *w zaciszu twojego domu. Synowie twoi jak oliwne gałązki *dokoła twego stołu. Tak będzie błogosławiony człowiek, +który się boi Pana. *Niech cię z Syjonu Pan pobłogosławi i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *przez wszystkie dni twego PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,25)Aklamacja: Alleluja, alleluja, Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. Aklamacja: Alleluja, alleluja, (Łk 13,18-21)Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynieSłowa Ewangelii według świętego Łukasza. Jezus mówił: „Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posadził w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki powietrzne gnieździły się na jego gałęziach”.I mówił dalej: „Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło”. Oto słowo Pańskie. KOMENTARZ Małe gesty, proste słowa Bóg nie potrzebuje wielkich dzieł ani wzniosłych słów. Jemu wystarczą małe gesty i proste słowa. Wystarczyło, że Jezus spojrzał, podał dłoń, dotknął, powiedział jedno zdanie, a życie osób, które spotykał, dogłębnie się zmieniało. Powołania, uzdrowienia, uwolnienia od złych duchów, wskrzeszenia – to wszystko działo się w wielkiej prostocie oraz ubóstwie słów i gestów. Bo królestwo Boże jest życiodajną mocą miłości, która niewiele potrzebuje, aby się wyrazić. Małe słowa, te codzienne i najprostsze: „kocham”, „dziękuję”, „przepraszam”, „proszę” są jak ziarenka gorczycy, a przyciągają innych. Małe gesty: uśmiech, pomocna dłoń, cierpliwe wysłuchanie, szczera pomoc są jak odrobina zakwasu – nadają smak całemu naszemu życiu. Jezu, pragnę z Tobą doświadczać przemieniającej mocy miłości w najprostszych słowach i małych gestach codzienności. Rozważania zaczerpnięte z Ewangelia 2020 s. Anna Maria PudełkoEdycja Świętego Pawła